Wat is een BLOB in de ICT-wereld?
BLOB staat voor Binary Large Object. Het is een term die gebruikt wordt om een groot gegevenselement in een database in binaire code op te slaan. Deze binaire code is leesbaar voor software, maar ziet er voor mensen enkel uit als een (lange) combinatie van twee verschillende tekens, traditioneel 0 en 1.
De data die het vaakst in BLOB-formaat wordt opgeslagen zijn multimedia, virtuele harde schijven of back-ups. Ook grote tekstdocumenten worden soms in BLOB-databases opgenomen. Op deze manier nemen de bestanden niet veel plaats in, en zijn ze niet meteen door mensen of alle machines te begrijpen. Er is namelijk kennis nodig van de gekozen code om de bestanden leesbaar te maken. Bedrijfssoftware voor documentbeheer of Enterprise Resource Planning ondersteunen vaak BLOB-databases.
Zuivere tekstfiles zoals xml-bestanden voor programmering worden eerder als CLOB (Character Large Object) opgeslagen. Deze staan namelijk al in een voor software leesbare code (een combinatie van letters, cijfers en andere tekens die een computertaal vormen). Er moet dus niets veranderd worden aan dit formaat.
Andere interpretaties van BLOB
Weetje! De oorsprong van de term BLOB ligt niet in de ICT, maar in de filmwereld. De uitvinder van deze data-opslagmethode vernoemde het model namelijk naar een ongestructureerde massa, the Blob, uit de gelijknamige film van Steve McQueen (1958).
De term BLOB is niet erg eenduidig. Hij kan namelijk ook verwijzen naar Basic Large Object. In dit geval is de betreffende code niet per se een binaire code. Een Basic Large Object kán binair zijn, maar kan ook een bestand zijn dat in een andere codering of als ongestructureerde data in een database opgeslagen staat. Om verwarring te voorkomen wordt een Binary Large Object ook vaak aangeduid met de term Binary BLOB.
