Een definitie van productieplanning
Onder productieplanning wordt verstaan het inplannen van productiewerk op basis van orders of de verwachte verkoop. Deze planning wordt opgemaakt rekening houdend met:
- Aanwezige materialen of hun levertijden
- Beschikbare werkkrachten
- Productiecapaciteit van mensen en machines
De planning helpt bedrijven om op een geordende en logische manier aan de productie van nieuwe goederen te beginnen. Ook kunnen op basis van deze planning bestellingen voor ruwe materialen gedaan worden, en kan het transport van afgewerkte goederen ingepland worden.
De productieplanning kan manueel gebeuren, maar voor de meeste producerende bedrijven is dat een hele klus. Bovendien zou het door iemand moeten gebeuren die absoluut elk detail van het bedrijf in zijn of haar hoofd heeft. Daarom wordt productieplanning vaak aangeboden als een functionaliteit van een ERP-systeem. Dit systeem beschikt al over alle relevante gegevens voor het opmaken van de planning en kan de moeilijke taak volgens vaste regels uitvoeren. Zo kunnen prioriteiten worden ingesteld voor bepaalde klanten of kan bijvoorbeeld een ERP-systeem voor de food rekening houden met de ingrediënten die als eerste gebruikt moeten worden.
Problemen die productieplanning met zich kan meebrengen
Traditioneel gezien is een productieplanning een vast gegeven, die in principe (erg) strikt wordt opgevolgd. Elk producerend bedrijf krijgt echter te maken met afwijkingen van het originele schema. Zelfs als er gepland wordt op een geautomatiseerde manier kunnen er zich onverwachte omstandigheden voordoen.
Als een toeleverancier bijvoorbeeld niet in staat is om het hout voor een tafel op het vooraf voorspelde moment te leveren, kan het producerend bedrijf niet verder met de order. Om de achterstand alvast ‘goed te maken’ wordt er dan vaak gekozen om al aan een andere order, bijvoorbeeld een stoel, te beginnen. Het probleem hiermee is echter dat deze werkwijze ertoe leidt dat er steeds meer half-afgewerkte producten ontstaan. Zodra het hout voor de tafel binnenkomt, moet er namelijk weer aan deze prioriteit gewerkt worden. Daarna kan men pas verder met de productie van de tweede order. Dit continu switchen tussen orders brengt veel tijdverlies met zich mee.
Om de onverwachte omstandigheden die de planning in de war sturen de baas te kunnen zijn, komen veel bedrijven in de verleiding om langere levertijden aan te nemen. Zo hopen ze een ‘zekerheid’ in te bouwen. In de praktijk resulteert dit echter vaak in nog meer versnippering van de productie en komen bedrijven in een negatieve spiraal van steeds langere doorloopperiodes. Dit komt de klanttevredenheid niet ten goede. Sterker nog: als een concurrent een vlottere levertijd heeft, is dat vaak een belangrijke reden voor de klant om daar de bestelling te plaatsen.
Is productieplanning passé?
Bovenstaande problemen zorgen ervoor dat sommige bedrijven het gehele concept van productieplanning als oubollig en inefficiënt gaan zien. Toch werkt geen enkel bedrijf in de maakindustrie volledig zonder planning. Wel zijn er nieuwe vormen van productieplanning ontstaan. Zo focust Quick Response Management (QRM) bijvoorbeeld op het zo laat mogelijk inplannen van de productie. Hierdoor zijn de verwachtingen over levertijden en capaciteit realistischer en wordt de doorlooptijd extra verkort. Ook lean manufacturing is een nieuwe trend in de productiesector. Hierbij wordt vooral gefocust op het voorkomen van verspilling, zowel van materialen als van werkuren of capaciteit. Beide nieuwe methodes proberen ervoor te zorgen dat de productieplanning de vlotheid en correctheid van de maakindustrie niet tegenwerkt, maar bevordert.
Door de productieplanning van Excel-bestandjes te verplaatsen naar een ERP-systeem, zorgen veel productiebedrijven vaak voor een sterk gestroomlijnd proces. Maar niet elk pakket op de markt is even sterk op dit onderdeel. Vergelijk daarom verschillende ERP-pakketten gericht op uw specifieke productieproces, en de ervaring van verschillende ERP-leveranciers in uw sector.
